Na początku zaznaczę, że jestem zwolennikiem wszelkiego rodzaju wyjść mających na celu poszerzenie horyzontów kulturalnych. W miarę możliwości czasowych i finansowych staram się odwiedzać różne muzea, chodzić do kina bądź teatru. Moim zdaniem widowisko sportowe ma jedną ogromną przewagę nad spektaklem teatralnym.
Jest nią dużo większa nieprzewidywalność. Idąc na jakąkolwiek sztukę, znam jej tytuł i przynajmniej częściowo fabułę. Wiem, czego mogę się spodziewać. Jedyną niewiadomą pozostaje wówczas jej realizacja. Gra aktorska, muzyka, scenografia, oświetlenie - wszystkie te elementy po części wpływają na odbiór przedstawienia, ale według mnie najbardziej przyciągającym elementem jest sama akcja.
Wyruszając na mecz, nigdy nie mam pewności, jakie rozstrzygnięcie w nim zapadnie. Gra niezmiennie rozpoczyna się od zera, a scenariusz rywalizacji zawsze jest tworzony dopiero w czasie jej trwania. Nie mam pojęcia, co wydarzy się w pierwszej połowie czy trzeciej tercji danych zawodów. Owszem, zdarzają się spotkania przewidywalne, tzw. "do jednej bramki", lecz wiele gwarantuje fanom obu drużyn prawdziwe huśtawki nastrojów. Sportowcy potrafią doprowadzić kibiców do szalonej euforii, ale także do lawiny łez. Aktorzy swoją postawą mogą wywołać co najwyżej większy bądź mniejszy aplauz publiczności. Osobiście lepiej się czuję, jeśli po zakończeniu widowiska nadal czuję pewną dawkę adrenaliny.
Na moim blogu będę prezentował Wam głównie zdjęcia i filmy, które na każdym z fanów sportu powinny wywołać jakieś wrażenie. Najczęściej będą to chwile, jakich żaden z uczestników widowiska nie spodziewałby się doświadczyć przez jego rozpoczęciem. Tak więc, czas zatrzymać ten potok słów i rozkręcić sportowy show! Startujemy!
Bardzo podoba mi się Twój pierwszy tekst,Wiktorze.Nigdy nie patrzyłam na sport z tej strony i chyba jednak zmienię zdanie na temat widowisk sportowych.
OdpowiedzUsuńTrzymam za Ciebie mocno kciuki,żeby nie zabrakło Ci weny,zapału i systematyczności w prowadzeniu bloga. :)